ALLERZIELEN
In het afgelopen jaar hebben weer velen van ons afscheid moeten nemen van een geliefd familielid, goede vriend of vriendin. En bij ieder afscheid hoort rouw. Ik voel met u mee en weet wat het is. Op 31 januari jl. heb ik heel plotseling afscheid moeten nemen van mijn allerliefste mama. Niet gemakkelijk, zo mag u gerust weten! Want rouwen is geen gestroomlijnd proces dat bepaalde fases doorloopt en daarna afgelopen is. Het is een proces van vallen en opstaan. Je zet drie stappen vooruit en weer twee terug. Het is een proces waar geen einde aan lijkt te komen.
Want vóór en ná het overlijden van iemand van wie je houdt: het is een enorm verschil! Die lege plek aan tafel, dat ontbrekende doodgewone praatje iedere dag. Iedere dag heb je gezorgd, iedere dag je dierbare man of vrouw bezocht in het verpleeghuis, zo vanzelfsprekend en zo vertrouwd, en dat hoeft opeens niet meer. Je moeder bij wie je altijd kon binnenvallen, je vader die zo’n rustpunt voor je was.
Met Allerzielen gedenken wij al die mensen die zo’n belangrijke plaats in ons leven hebben gehad. Die ons leven zo de moeite waard maakten. Wij willen al deze mensen eren en bedanken en hun naam blijven noemen als een dierbaar en kostbaar deel van ons leven. Allerzielen is ook een uitnodiging om verder te gaan. Wonden genezen niet als wij ons opsluiten. Wonden genezen als wij onze handen openen voor elkaar, bij elkaar willen zijn, al is het zwijgend, de pijn en het verdriet bij elkaar willen aanvoelen.
Ook het geloof kan voor veel mensen een krachtige rol spelen in het rouwproces. Een woord dat warm aanvoelt, een hand op de rug die je een duwtje geeft. Het kunnen tekenen zijn dat God je niet in de steek laat. Een kaars bij Maria, een gebedsintentie, de stilte bij het graf. Het kunnen kostbare momenten zijn om niet te stikken in je verdriet. Wat ik u en mijzelf dan ook vooral toewens zijn: momenten van hoop en vertrouwen op betere tijden! Zoals Paul van Loo het zo mooi bezingt in één van zijn bekendste liedjes: ’t is nog noëts, nog noëts zoë donker geweës, of ’t weëd ummer waal wer leeg …..
Een hartelijke groet van uw pastoor,
Freek Jongen