Van gemis tot besef ……
In deze bizarre coronatijd hebben we al heel veel moeten missen. Kerstmis en de viering van Oud en Nieuw was anders dan anders. Ja, ook het plezier en de gezelligheid van de Vasteloavend zullen we gaan missen. Het mondkapje is nu even belangrijker dan de feestneus!
Mensen kunnen tegenwoordig niet meer tegen saaiheid, tegen een paar maanden niks. Angst voor de leegte. Dat is misschien wel het echte probleem. Het leven moet vol actie zijn, vol prikkels. Teksten die je leest zijn doortrokken van woorden als intens, passie, emotie en beleving. En over alles moet de dikke saus van leuk. Wat niet wordt gefotografeerd, gefilmd en gedeeld, bestaat niet!
Gemis leidt echter ook tot besef …… Het tekort aan contact, elkaar niet kunnen zien of aanraken, doet ons in coronatijd ontdekken hoe belangrijk dat voor ons is. De mens is immers een sociaal wezen. We hebben anderen nodig. Ik hoop vooral dat het effect van deze coronacrisis mag zijn dat we eens over ons leven nadenken. Een leven dat voor menigeen tot nu toe zonder veel reflectie doordenderde, in illusie van de leukigheid: zolang we maar genieten, laten we al het andere waaien. De crisis nu drukt je met de neus op onze beperkingen. Met een stukje bezinning zou corona ook nog iets goeds brengen. Wat willen we nu écht met ons leven? Wat is er werkelijk belangrijk? Is dat die verre vliegreis, die dure auto? Of toch eerder het samenzijn met onze geliefden, familie en vrienden?
Ik hoop dat er iets van dat besef mag blijven hangen ….. Dat er veel problemen in onze samenleving zouden kunnen worden opgelost door ons als mensen samen ergens voor in te zetten! Blijf gezond en zorg goed voor elkaar!
U allen groetend,
Pastoor Freek Jongen